MYRATH
يكشنبه, ۷ تیر ۱۳۹۴، ۰۶:۲۹ ب.ظ
قله ای سرسبز را تصور کن...
که از جاده ای طول و دراز و پس از گذر از امام زاده،در نزدیکی های آمل به جاده ای فرعی میزنی که با پیچ های شدید و شیبی تند تو را از جاده اصلی دور میکند و به جایی میرسی که دیگر هیچ راه ماشین رویی وجود ندارد...
کوله بار خستگی ات را به دوشت می اندازی،بند پوتینت را محکم میکنی و به دل جنگلی که صدایت میکند قدم میگذاری...
از درخت هزار ساله رد میشوی،قله دماوند را رو به رویت میبینی،و برای گاوهای در حال چرا که ماغ میکشند دست تکان میدهی و میروی...
میروی و میروی و میروی تا دیگر هم مسیری نداری،تنها...
برای خودت آواز میخوانی و به روشنایی رو به رویت که از بین درخت های بهم گره خورده معلوم است خیره میشوی و میگویی دره است...
کمی جلوتر میروی و با منظره ای رویایی رو به رو میشوی؛خشکت میزند؛به قله رسیده ای!!!
خودت را روی چمن های مرطوب از شبنم رها میکنی و به آسمان چشم میدوزی که کم کم سفید رنگ میشود و مه،این شگفتی رمز آلود،به میان سبزه ها و گل ها و درخت ها میخزد و صدای رود که از دور دست ها گوشت را نوازش میکند...
پلک میزنی،از جایت بلند میشوی و گیسوان بافته شده ات را که تا کمرت میرسد باز میکنی و پیچش شب را به دست باد میسپاری تا نوازشش کند و به شبنم اجازه میدهی تا ستاره های شب را روی موهایت بکارد...
من،صبا،دختر بهار،دختری از جنس باد .
بایگانی
- فروردين ۱۳۹۸ (۱)
- اسفند ۱۳۹۷ (۱)
- مهر ۱۳۹۶ (۱)
- شهریور ۱۳۹۶ (۱)
- آذر ۱۳۹۵ (۱)
- تیر ۱۳۹۴ (۷)
- خرداد ۱۳۹۴ (۹)
آخرین مطالب
- ۹۸/۰۱/۰۹سینگل به گور
- ۹۷/۱۲/۲۶ناخواسته غمگین میشوی...
- ۹۶/۰۷/۰۹ترک دیار میکنم
- ۹۶/۰۶/۱۳چه گویم از خود؟!؟
- ۹۵/۰۹/۰۶تک رنگ من، سبز قشنگ
- ۹۴/۰۴/۱۴ظاهر بینی خر است!!!
- ۹۴/۰۴/۱۱Better Than I Know My Self
- ۹۴/۰۴/۰۷MYRATH
- ۹۴/۰۴/۰۷یک موجود ساکت غرق در تفکر
- ۹۴/۰۴/۰۵نوستالژی
نویسندگان
- sabaism (21)
پیوندهای روزانه
